Πρώτα έρχεται ο έρωτας και μετα η αγάπη.Ενας άνθρωπος ειναι ικανός να σε κάνει να γελάσεις,να εκμευριστεις,να θυμωσεις και να κλαψεις.Ειναι μια δύναμη ιερή την οποία καλώς ή κακως(καλώς πιστεύω σαν γνήσιος ρομαντικός)δίνεται σε κάποιον χωρίς τη συγκατάθεση σου.Χαμογελας με τη ψυχή σου και ξαφνικά η ζωή σου αλλαζει.Ομορφαινει.Αρχιζεις να ονειρευεσαι και να προσμονεις.Δεν απαιτεις..απλά περιμένεις καρτερικά τα όνειρα σου να πραγματοποιηθουν.Θα πεις,γιατι όχι;Και πράγματι όσο περνά ο χρόνος θα επιβεβαιωνεσαι..ή θα πιστεύεις ότι επιβεβαιωνεσαι.Ο έρωτας μου κάποιος πρόσφατα ότι δεν υφίσταται.Αποτελει μια κατάσταση την οποία θελουμε να ζήσουμε και κάνουμε το μυαλό μας να πιστέψει ότι την ζει.Η αντίρρηση μου πάνω σε αυτό ειναι απλή...Αφού ο έρωτας ειναι θέμα καρδιάς,πώς μπορεί να ελεγχθεί και να δημιουργηθεί απο το μυαλό;Ο έρωτας απλά τυχαίνει.Απλα συμβαίνει.
