Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Come what may


Πρώτα έρχεται ο έρωτας και μετα η αγάπη.Ενας άνθρωπος ειναι ικανός να σε κάνει να γελάσεις,να εκμευριστεις,να θυμωσεις και να κλαψεις.Ειναι μια δύναμη ιερή την οποία καλώς ή κακως(καλώς πιστεύω σαν γνήσιος ρομαντικός)δίνεται σε κάποιον χωρίς τη συγκατάθεση σου.Χαμογελας με τη ψυχή σου και ξαφνικά η ζωή σου αλλαζει.Ομορφαινει.Αρχιζεις να ονειρευεσαι και να προσμονεις.Δεν απαιτεις..απλά περιμένεις καρτερικά τα όνειρα σου να πραγματοποιηθουν.Θα πεις,γιατι όχι;Και πράγματι όσο περνά ο χρόνος θα επιβεβαιωνεσαι..ή θα πιστεύεις ότι επιβεβαιωνεσαι.Ο έρωτας μου κάποιος πρόσφατα ότι δεν υφίσταται.Αποτελει μια κατάσταση την οποία θελουμε να ζήσουμε και κάνουμε το μυαλό μας να πιστέψει ότι την ζει.Η αντίρρηση μου πάνω σε αυτό ειναι απλή...Αφού ο έρωτας ειναι θέμα καρδιάς,πώς μπορεί να ελεγχθεί και να δημιουργηθεί απο το μυαλό;Ο έρωτας απλά τυχαίνει.Απλα συμβαίνει.


Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

that's all...

Πάντα αυτο που θέλεις πολυ δε μπορείς να το έχεις...μη ψαχνεις τον λόγο..και μην αναρωτηθεις ποτε πώς θα ήταν αν ήσασταν μαζι...μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο που μονο διέξοδο δε θα μπορέσεις να βρεις.μη το κανεις.προσπαθησε να το αφήσεις να περάσει..δε ξέρω αν υπάρχει λόγος να το προσπαθήσεις ακόμα περισσότερο και να εμπνεύσεις κομμάτι του εαυτού σου σε κάτι σαθρό που πιθανότατα δε θα σε δικαιώσει ποτε.θα πονεσεις αρκετα.θα σου λείψει και θα αισθανθεις απόλυτο κενό.σταδιακα Να προσπαθήσεις να γεμισεις το κενό με έναν άνθρωπο που θα σε δικαιώσει

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

It's all about love..

Το θεμα κλασικο..συνηθισμενο θα ελεγα..δε παυει ομως να χανει τη διαχρονικοτητα του.Ο ανθρωπος μονος δεν επιβιωνει.Μεσα του νιωθει ενα ατελευτο κενο αν δεν κατορθωσει να μοιραστει συναισθηματα και στιγμες με καποιον αλλον.Αυτος ο αλλος μπορει να ειναι ενας...ή και περισσοτεροι..Με αλλα λογια πιστευουμε σημερα στην υπαρξη ενος μοναδικου αλλου μισου ή στη πολλαπλοτητα του ερωτα;Βρισκεις την αδιαμφισβητητη αδελφη ψυχη σου μια φορα...ή δινονται τα περιθωρια μια συνεχους αναζητησης βασισμενη στον ιδιο τον ανθρωπο..;Απαισιοδοξη θα χαρακτηριζα προσωπικα την αποψη περι την υπαρξη ενος και μονο ατομου σε ολοκληρη τη γη το οποιο θα μας εξυψωσει ψυχικα και σωματικα..Στα πλαισια του εξοφθαλμου ρομαντισμου κατι τετοιο θα ισχυε...Δε μπορεις ομως να το πεις αυτο σε καποιον που εχει γνωρισει τον ανθρωπο που θεωρουσε το αλλο του μισο και τον εχασε..Δε μπορεις να αναγκασεις τον αλλον να δεχτει τη μελλοντικη και ουσιαστικη μοναξια του και να συμβιβαστει με περιστασιακες και ανοφελες σχεσεις συμφωνα με τα 'πιστευω' ορισμενων.Εκπροσωπω λοιπον μια ελπιδοφορα θεωρια συμφωνα με την οποια το τελος ενος ερωτα δε συνεπαγεται με το τελος της ζωης..το τελος της αγαπης..Σαφεστατα θα βιωσεις και συ και γω μια διαδικασια πονου και απελπισιας ορισμενες φορες αλλα δε σημαινει οτι εχεις τεειωσει.Δεξου οτι ακομα δε το εχεις ξεπερασει...δε θα σε κανει πιο αδυναμο σαν ανθρωπο..αντιθετα θα ορισει το ιδιο το γεγονος την ανθρωπινη και ευαλωτη ανθρωπινη υποσταση σου...Βιωσε το και επειτα οταν θα εισαι ετοιμος ξεπερασε το...Γιατι η ζωη μου και η ζωη σου ειναι ομορφη.Ενας και μονο ανθρωπος που δε σε εκτιμησε οπως σου αξιζε δε μπορει να την ορισει ακομα κι αν φαινομενικα μπορει να το κανει.Το επιτρεπεις..Ξερω..ο ερωτας ειναι κατι που δε μπορεις να ελεγξεις και χαμηλωνει αισθητα την οποιαδηποτε αμυνα που διαθετεις...Αφου σε κατακλυσει ομως και αρχισεις να βγαινεις καταρρακωμενος απο αυτο το βιωμα θα σκεφτεις πιο καθαρα..θα θα συνειδητοποιησεις πραγματα..δες τους ανθρωπους που ειναι κοντα σου και σ'αγαπουν και στο δειχνουν και στο λενε συνεχεια.Στο λενε γιατι το εννοουν..το καταλαβαινεις..μη φοβηθεις να το πεις..αλλα προσεξε...να το λες σε αυτον που αξιζει να το ακουσει...σε αυτον που θα εχει τη δυναμη να το δεχτει,να το καταλαβει,να το σεβαστει και να συγκινηθει απο αυτο.Σ'αυτον που εχει καρδια και ξερει.

 Η ζωη μου και η ζωη σου πηγαζουν μεσα απο την αγαπη.Βρισκεται καπου και ειναι δικη σου και δικη μου.Αφεσου και πιστεψε σ'αυτη..


Αυτο για μενα και για σενα που πιστευουμε στην αγαπη και πληγωνομαστε απο αυτη.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Weird,Weird,Weird

Νομιζω τα πολλα λογια περισσευουν...δεν αρκουν για να περιγραψεις μια κατασταση αχαρακτηριστη.Οι καιροι δυσκολοι,ακομα και τα αστρα δε το λενε και πολυ απ'ο,τι γνωριζω.Και ξαφνικα προσγειωνεσαι σε μια κατασταση που δεν μπορεις να χειριστεις.Αγνωστο.Φοβος.Νοσταλγια.Μπερδευεσαι και καπου ισως νομιζεις οτι χανεις το νοημα...οτι αποπρασανατολιζεσαι απο τον στοχο..Ποιο στοχο?Ο στοχος ειναι αυτος καθαυτος ή ειναι απλα πλασματικος και αυτο που θες,αυτο που ζητας ειναι κατι αλλο...?Η ερωτηση βεβαια ρητορικη εφοσον ξερεις την απαντηση.Και ερχεσαι αντιμετωπος με φοβους.Εχθρους.Ψαχνεις για συμμαχο.Ψαχνεις να βρεις τη ζωη σου μεσα ενα συνολο απλων δεδομενων.Ανατρεπονται?Θελω να πιστευω πως ναι..θελω να πιστευω πως ακομα κι αν δεν ειναι εφικτο να ανατραπουν αρδην,προσαρμοζονται στα θελω σου.Η μια σκεψη φερνει την αλλη και μπαινεις στη διαδικασια να αναζητησεις τα θελω σου...Ποσο ισορροπημενος εισαι για να το κανεις αυτο,δε γνωριζεις.Ψαξε το ουσιαστικο,ψαξε αυτο που σε γεμιζει,ψαξε αυτο που θα σε κανει να χαμογελασεις.Ψαξε τη ζωη και μην εγκαταειψεις ποτε αυτη την αεναη αναζητηση η οποια κατα βαση αν οχι αποκλειστικα αφορα τον ιδιο σου τον εαυτο.Να τον αγαπας και να τον βαζεις μπροστα.Σκεψου τον ανθρωπο που εχεις μεσα σου και φερσου του οπως του αξιζει.Ξερω...ξερω...ολα αυτα ισως φαινονται ασχετα μεταξυ τους,κι ομως..εχουν ενα κοινο παρανομαστη..ΕΣΕΝΑ!Ψαξε τη ζωη μεσα σε αισθηματα..ζησε με ανθρωπους που αγαπας και μη ξεχνας να τους το λες οποτε το αισθανεσαι.Μη μεινεις μακρια απο αισθηματα οπως αυτο της αγαπης απλα επειδη φοβασαι τις επερχομενες συνεπειες που θα υπαρξουν.Οχι.Εχεις κανει αυτο που ηθελες..επραξες συμφωνα με τη καρδια και αυτο θα αναγνωριστει.Να εισαι ειλικρινης με τον εαυτο σου και να να αφησεις αυτο που νιωθεις να σε κυριευσει.Οι συνεπειες καλες ή ασχημες θα ερθουν...Μη προσπαθησεις να σταματησεις αυτο που νιωθεις.Ζηστο μεχρι εκει που πραγματικα θες χωρις τον παραμικρο ενδοιασμο γιατι εντελει τί μενει...η αγαπη που εχεις δωσει..Δεν επενδυεις σε εναν ανθρωπο αλλα επενδυεις στον εαυτο σου ετσι ωστε ο χ΄ αλλος να γνωρισει τη πραγματικη ολοτητα σου.Ζησε.Απλα..αφεσου

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

THE ONE

Περνας μια χρονια δυσκολη.Σε προσωπικο επιπεδο τη λες και ενδιαφερουσα...πολυ ενδιαφερουσα..Θα τη χαρακτηριζα και σαν μια χρονια μυησης..οσοι γνωριζετε,καταλαβαινετε!!Eμπειριες αρκετες,γνωριμιες αρκετες..Συναισθηματα πολυ εντονα απο ολες τις πλευρες..Τελικα το εντονο μπορει να ειναι τοσο καλο οσο και κακο..Οσο ομορφο φαινεται στην αρχη,τοσο ασχημο και γλυκοπικρο ειναι στο τελος...
Αλλα αυτα ανηκουν στο παρελθον...κρατας απλα καποιες καλες αναμνησεις και οσους ανθρωπους αποδειχτηκε οτι αξιζουν να ειναι κοντα σου..Επικοδομοιτικη διεργασια...Ο κοινωνικος κυκλος θα ελεγα πως διευρυνθηκε..καλο αυτο.Βεβαια ηρθε και σαβουρα..εφυγε και σαβουρα..ανθρωποι που με πληγωσαν ειναι ακομα γυρω μου αλλα υποτιθεται ολα οκ..ολα περασμενα ξεχασμενα..συγχωρεμενη η μαλακια του καθενος..Δεν ειναι ακριβως ετσι αλλα επειδη θες να κρατησεις καποιους ανθρωπους στη ζωη σου με τον οποιοδηποτε τροπο συμβιβαζεσαι..καπως.
Μπροστα λογικα υπαρχει καινουρια αρχη,αγνωστο,ανθρωποι,αισθηματα,μπλα μπλα μπλα...και μεσα σε ολα αυτα ο φοβος να καταληξεις μονος..Μα πώς γινεται τετοιες σκεψεις να γινονται απο ενα τοσο νεο ανθρωπο που μονο μόνος δε θα ειναι στα χρονια που ερχονται..Κι ομως..ειναι πραγματα που ζητας..πραγματα και αισθηματα που θες ειτε εισαι 20 ειτε 50.Και ναι θα πω τα ιδια...αυτη η πουτανα η αγκαλια εχει κανει τη μεγαλη τη ζημια..Καταντω ισως βαρετος και απιστευτα κοινοτοπος αλλα...αυτο ειναι.Δε μπορεις να το αλλαξεις με τπτ..δε μπορεις να το αγορασεις...μπορεις μονο να το κερδισεις..Οταν το αποκτησεις το αγαπας..το απολαμβανεις και προσπαθεις να το κρατησεις...Οταν ειναι ομως αυτο που σου λειπει περισσοτερο απ'ολα,τι γινεται?Δε μπορεις να το βρεις στο σεξ της μιας βραδιας και σιγουρα δε μπορεις να το βρεις στον οποιονδηποτε..Ειναι αυτο το ενα ατομο.Το ενα που θα σου κανει το λεγομενο 'κλικ'.Θα χαμογελας στη σκεψη του και μονο...το φιλι αναμεσα σας θα σε κανει να λυγιζεις και να αφηνεσαι..Ειναι το αισθημα καποιου ειδους ανεξηγητης ψυχικης ελευθεριας που δε μπορεις να ελεγξεις...δε θελεις να ελεγξεις..αγαπας τους παντες..φυσικα δε ξερεις το γιατι..Αλλα το βασικοτερο...νιωθεις οτι αυτος ο ανθρωπος θα ειναι διπλα σου οταν εσυ δε θα εισαι με το χαμογελο πλατυ..οταν θα εισαι λυπημενος...πληγωμενος...κακοδιαθετος..προβληματισμενος..ΑΥΤΟΣ ο ανθρωπος θες να πιστευεις οτι θα ειναι κοντα σου..θα ειναι εκει για σενα..να σε αγκαλιασει,να σου δωσει ενα γλυκο φιλι...να σε καθησυχασει και να σου πει οτι ολα θα πανε καλα ακομα κι αν δεν ειναι ετσι..Αυτο ειναι το νοημα νομιζω..Σκεψεις..αληθειες..Πραγματα και αισθηματα που ειναι το ζητουμενο για τον καθενα μας..ακομα κι αν μερικοι δε το παραδεχομαστε.Οχι,εχω θρασος και το παραδεχομαι.Δε το εχω.Το θελω.Το αναζητω.Το εκτιμω.Ζω.
Και μετα?

Τhat's all folks
XXX


\






Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

afterwards....

Αυτη ειναι η δευτερη φορα που νιωθω την αναγκη να γραψω.Μια απο τις φορες που νιωθω πραγματα πολυ εντονα και θελω με καποιο τροπο να τα εκφρασω.Φτανεις στο σημειο να νιωθεις οτι οι προσπαθειες σου πανε χαμενες και ενα μελλον που εχεις ονειρευτει και εχεις χτισει εναν ολοκληρο ομορφο κοσμο γυρω απο αυτο σιγα σιγα καταρρει...Αποκοβεσαι απο ολους,δεν απαντας σε μηνυματα,δεν απαντας και δε μιλας σε κανεναν....απλα γιατι νιωθεις οτι εχεις απογοητευσει και στενοχωρησει τους παντες,ειδικα αυτους που αγαπας!Και πανω απ'ολα απογοητευεις τον ιδιο σου τον εαυτο...Τον καλυτερο φιλο και μεγαλυτερο εχθρο σου...Δε δεχεσαι να αμφισβητειται η αξια σου και φοβασαι στη σκεψη και μονο πως τα πραγματα μπορουν να εχουν ροη διαφορετικη απο εκεινη που επιθυμουσες και επεδιωκες...Σκεφτεσαι...Απογοητευεσαι..Κλαις...Συνεχιζεις να πιεζεις τον εαυτο σου να βουτηχτει στο πενθος γτ πιστευεις οτι αυτο του αξιζει...Βλεπεις οτι κοντα σου εχεις ανθρωπους που αγαπας και σε αγαπανε..ανθρωπους που σε νοιαζονται και ενδιαφερονται για σενα...ανθρωπους που ξερεις οτι θα ειναι εκει,διπλα σου για ο,τι χρειαστεις,ετοιμοι να σε ενθαρρυνουν να συνεχισεις να παλευεις και να μη το βαζεις κατω...ανθρωπους που θα σε προτρεπουν να αντιμετωπισεις τη δυσκολια που εχει προκυψει και εν τελει να βγεις νικητης...Ομως οχι...δε θες να βγεις τοσο δυνατος τοσο γρηγορα και να συνεχισεις τη μαχη..Νιωθεις την αναγκη να κλειστεις στο καβουκι σου,μονος...να σκεφτεις,να γιατρεψεις τις πληγες σου...για οσο χρονο χρειαζεται...να σκεφτεις τις απο δω και επειτα επιλογες σου...Πληγωμενος κλεινεσαι...κλεινεσαι...παραμενεις ετσι ενω οι δικοι σου ανθρωποι συνεχιζουν να ειναι εκει και απλα να σε περιμενουν...Οταν νιωσεις ετοιμος να αντιμετωπισεις τη κατασταση,εισαι παλι εκει!Δυνατος οπως πρεπει,ετοιμος να δωσεις στο ιδιο σου τον εαυτο μια λυση...Μια λυση η οποια θα σε κρατησει κοντα στα ονειρα σου...Δεν εγκαταλειπεις γιατι μαχεσαι για κατι..γιατι η ζωη σου μολις ξεκινησε και αρνησαι να σταματησεις να κηνυγας τα ονειρα σου επειδη καποιοι τυχαιοι και αφιλοσοφητοι ,οπως λεει και ενας γνωστος,αποφασισαν να βαλουν ενα εμποδιακι στο δρομο σου...Γινεσαι δυνατοτερος και απλα με δυναμη,θεληση και αγαπη τα ξεπερνας και προχωρας παρακατω...Γιατι η ζωη σου μολις ξεκινησε και δε ξερεις ουτε στο ελαχιστο που θα σε βγαλει...Ειναι η ωρα που εχεις ανασυνταξει τις δυναμεις σου,εχεις παρει καποιες αποφασεις μετα απο την εθελουσια απομονωση σου και εισαι ετοιμος να βγεις παλι εξω και να μπεις στο battlefield..NΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΗ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΖΩΗ ΣΟΥ!ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΑΝΕΕ!!!ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΘΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ!!!!!!!!!

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

This is me then....:)

Καλησπερα...:)
H ωρα ειναι 1.28,νιωθω ιδιαιτερα παραξενα και ακουω Damien Rice...Απο το τελευταιο και μονο ειναι προφανες οτι γενικοτερα περναω μια περιοδο εντονης εσωτερικης διεργασιας.Συμβαινουν πολλα πρωτογνορα πραγματα,τα οποια φυσικα μου προκαλουν πρωτοφανη συναισθηματα.17 ετων,οσιως σε λιγο καιρο μπαινω στα 18,αρα ολοι καταλαβαινετε οτι τα συναισθηματα αυτα σχετιζονται με την αγαπη και ολα τα πιθανα συναισθηματα που προκαλουνται απο τον ερωτα μεσα σε μια σχεση.Μεσα σε 4 μηνες,μιας χρονιας σχετικα δυσκολης για μενα αλλα και τη πλειονοτητα των συνομιληκων μου,η ζωη μου εχει αλλαξει ριζικα θε ελεγα.Η αληθεια ειναι οτι μεχρι το Σεπτεμβριο η αγαπη δεν ηταν στα αμεσα σχεδια μου...Δε πολυπιστευα και δε μπορουσα σε καμια περιπτωση να φανταστω πως νιωθεις οταν βιωνεις μια τετοια υπερβατικη εμπειρια.Τα πραγματα ηταν πολυπλοκα και στις δυο περιπτωσεις...Ο ερωτας προφανως με βρηκε και με αλλαξε...Το φιλι γεματο συναισθημα με ταρακουνησε και το σεξ ή καλυτερα ο ερωτας με στιγματισε.Εμπειριες μοναδικες μεσα απο τις οποιες ο χαρακτηρας του καθε ανθρωπου σταδιακα διαμορφωνεται.Πρεπει να σου τυχει.Πρεπει,γιατι σου ομορφαινει τη ζωη,σε κανει να νιωθεις μοναδικος και σε γεμιζει με απλετη θετικη ενεργεια.Πρεπει γιατι η ιδια ζωη στο οφειλει.Σου οφειλει κατι τετοιο.Ναι ειμαι πολυ μικρος.Ναι σπανιοτατα σε τετοια ηλικια αγαπας και αγαπιεσαι πραγματικα.Μα σε μενα ετυχε.Ειμαι ισως και η εξαιρεση που επιβεβαιωνει αυτον τον απαρχαιωμενο και κατα πολλους αβασιμο κανονα.Αγαπησα και αγαπηθηκα.Πηρα και εδωσα.Γιατι ομως στο τελος εχω μεινει αδειος?Γιατι αυτη τη στιγμη νιωθω τοσο μονος,τοσο απομονωμενος και αβοηθητος?
Αισθανομαι την αναγκη μιας ζεστης και γεματης νοημα αγκαλιας.Απλα αυτο.Για μερικα λεπτα να σταματησω να σκεφτομαι και να πλημμυρισω με συναισθηματα ενω ειμαι κουρνιασμενος στην αγκαλια του δικου μου ανθρωπου.

Ισως πληγωσα αθελα μου.Ισως παρεσυρα ανθρωπους σε πραγματα που δεν ειχαν κανει ποτε.Ισως να χαρισα στιγμες ευτυχιας.Ισως να εκανα λαθη.Ισως να ημουν υπερβολικος.Ισως,ισως,ισως...Ο ανθρωπος τελικα δε μπορει να ειναι ποτε σιγουρος για ο,τι κανει...Μεσα μου ξερω και παραδεχομαι τη δικια μου αληθεια και την ομολογω αφοβα.Αγαπησα.Πληγωσα.Πληγωθηκα.Ξαναπληγωθηκα.Κενο.Κενο.Απλα περιμενω,ελπιζω.
Μ'αρεσε πολυ.Το ξερω μια σχεση εχει δυσκολιες και ειδικα αυτη τη περιοδο πρεπει να αφοσιωθω στην ενασχοληση μου με τα μαθηματα και το σχολειο.Ομως αξιζει.Αξιζει τελικα ολος ο πονος που ισως νιωσεις στο τελος.Γιατι τις στιγμες που κοιτας στα ματια τον ανθρωπο που αγαπας δε τις αλλαζεις με τιποτα.Τις στιγμες που βλεπεις δυο ματια να λαμπουν οταν σε βλεπουν,δυο χειλια να σε φιλουν γλυκα και με παθος και δυο χερια να σε ακουμπουν και να ανατριχιαζεις δε τις αλλαζω με τιποτα.Με τιποτα.Και ειμαι σιγουρος οτι κανεις δε θα εκανε κατι τετοιο.Αξιζουν οσο ολο το χρυσαφι του κοσμου.Τιποτα δε θα ανταλλαζα με ενα φιλι τοσο μαγικο που νιωθεις τη ψυχη σου να φευγει και να ιπταται στα συννεφα.Γιατι αυτο ειναι ερωτας...Ενα μαγικο ταξιδι στον ουρανο...